ديدگاه قرآن همچنان با صلابت، سلامت و قدرت در سيماي زندگي بخشي از جامعه بشري مي‏درخشد و به ساير انسان‏ها نيز نويد آرامش، آسايش و سعادت مي‏دهد.

قرآن در باب معناي زندگي پيشنهادي ارائه مي‏دهد كه در واقع همان نظريه بي‏پيرايه و تحريف نشده اديان توحيدي است كه بر هدف‌داری كيهان و تقاضاي سرشت انسان تكيه دارد. به رغم وسوسه ‏افكني‏هاي داخلي و خارجي گذشته و تلاش‌هاي مستمر، گسترده و پر هزينه جهان شكل گرفته بر اصول روشنگري و رنسانس، ديدگاه قرآن همچنان با صلابت، سلامت و قدرت در سيماي زندگي بخشي از جامعه بشري مي‏درخشد و به ساير انسان‏ها نيز نويد آرامش، آسايش و سعادت مي‏دهد.

جان هيك، خوش‌بینی كيهاني در اسلام را مستند به اين داده‏هاي قرآني مي‏داند كه در اول هر سوره كلمات به نام خداي بخشنده مهربان تكرار شده و نام‏هاي نود و نه گانه خداوند مشتمل است بر حب، احسان، لطف، رحمت، بخشش، گذشت، جود، شفقت (1)، ولي، غفار، وهاب، رزاق، صبور، كريم، ودود، محيي، عفو، رحيم، هادي و اين كه خداوند همه گناهان را مي‏آمرزد (2) و اراده او تحقق خواهد يافت، وي درباره اميدآفريني و قدرت جهت‏دهي و اميدآفريني اسلام مي‏گويد: